Ο ανεμόμυλος θεωρείται η πιο σημαντική επινόηση των αλεστικών μέσων από την εποχή του τριπτήρα και αποτελεί το πιο σύνθετο δημιούργημα μηχανισμού ευρείας χρήσεως της προβιομηχανικής τεχνολογίας. Στο Αιγαίο βρήκε ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξή του δηλαδή αεροδύναμη και κυρίως βοριάδες από την άποψη όχι μόνο της συχνότητας αλλά και της έντασης. Ο ανεμόμυλος στηρίζονταν σε κυλινδρικά πέτρινα διώροφα κτίρια. Στον επάνω όροφο βρίσκονταν ο άξονας και το σύστημα μετάδοσης της κίνησης ενώ στο κάτω όροφο γινόταν η άλεση και αποθήκευση των σιτηρών. Ο μυλωνάς ήταν υπεύθυνος για την συντήρηση του μύλου προκειμένου να αποφευχθούν ζημιές και φθορές ενώ ήξερε να ερμηνεύει καλά τα σημάδια της φύσης. Η εργασία του μυλωνά ήταν ιδιαίτερα κοπιαστική γι αυτό πολλές φορές συμμετείχαν στις εργασίες και άλλα μέλη της οικογένειας. Η αμοιβή για την άλεση των σιτηρών ήταν συνήθως σε είδος (το 10% από το αλεύρι που παρήγαγαν). Στις Κυκλάδες η ακμή των ανεμόμυλων διήρκησε ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Η μετακίνηση του πληθυσμού στις παραλίες ,μετά τη μείωση της πειρατείας ,δημιουργεί τα πρώτα ερείπια των ανεμόμυλων ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας τους εξαφάνισε εντελώς .
Οι ανεμόμυλοι που βρίσκονται στους ανεμοδαρμένους λόφους της Τήνου χτίστηκαν την εποχή της Ενετοκρατίας από ντόπια υλικά (πέτρες) που έβρισκαν στο νησί ενώ τις μυλόπετρες τις έφερναν από τη Μήλο. Οι ανεμόμυλοι βρίσκονται διάσπαρτοι σε όλο το νησί (Πύργο, Υστέρνια, Καρδιανή , Στενή , Κάμπο κλπ.) ευνοημένοι κάποτε από τους ισχυρούς βοριάδες που πνέουν αρκετούς μήνες το χρόνο. Σήμερα όμως στέκουν αδύναμοι στο έλεος των βοριάδων ......Πολλοί έχουν γκρεμιστεί ενώ λιγότεροι έχουν επισκευαστεί και χρησιμοποιούνται είτε ως κατοικίες είτε ως μουσεία για να μας θυμίζουν κάποιες άλλες εποχές...